een doordachte interactie op deze post: > Antwoord: “het zichtbare gedrag van iets is naar verluidt beperkt door fenomenologie, nietwaar?” Reactie: Ik waardeer de gedachte. Echter, als fenomenologie niet gedeeld was, geen objectieve basis had, dan zou menselijke coördinatie onmogelijk zijn. Het bestaan van de samenleving zelf toont fenomenologische overlap aan, een Ware Noord van de Natuur: we navigeren dezelfde fysieke beperkingen, reageren op dezelfde zwaartekracht, bouwen gedeelde structuren die deze empirisch gedeelde inzichten belichamen. Een samenleving zou nooit kunnen ontstaan als de samenstellende delen niet volgens universele regels interactie hadden. Dat zouden moleculen of sterren ook niet kunnen. Het bestaan van deze ordelijke patronen - van atomische bindingen tot beschavingen - toont een objectieve grammatica van de realiteit aan waar alle deelnemers uit lezen. We belichamen ons begrip hiervan door onze acties. Dat we zelfs dit gesprek kunnen hebben illustreert dit. We gebruiken gedeelde taal op een gedeeld platform met wederzijds begrip. Wat er ook aan kleine variaties bestaat in onze innerlijke ervaring, we reageren op een onderliggend kader waarvan we beiden begrijpen dat het aanwezig is. Dat is wat ertoe doet voor de waarneembare patronen, gedragingen, die ik beschrijf. > Antwoord: “‘we navigeren dezelfde fysieke beperkingen, reageren op dezelfde zwaartekracht, bouwen gedeelde structuren.’ interessant, ik neem aan dat je geen fan bent van de Sapir-Whorf-hypothese.” Reactie: Sapir-Whorf gaat over hoe taal cognitie en perceptie beïnvloedt (zoals hoe meer woorden voor sneeuw je misschien meer onderscheidingen in sneeuwtypes laat opmerken). Het beweert niet dat sprekers van verschillende talen verschillende fysica ervaren. Zwaartekracht, schaarste en warmteverlies schakelen niet uit omdat we anders spreken. Zwaartekracht geeft niet om welke taal je spreekt. Thermodynamica werkt hetzelfde in het Mandarijn als in het Engels. Zelfs als Sapir-Whorf waar is, opereert het op het niveau van categorisatie en aandacht, niet op het niveau van fysieke wetten. "Mensen uit verschillende culturen kunnen verschillende aspecten van de realiteit categoriseren of opmerken" is niet hetzelfde als "mensen uit verschillende culturen bestaan letterlijk in verschillende fysieke realiteiten." De eerste kan waar zijn; de tweede is duidelijk onwaar, anders zouden we geen internationale vlucht kunnen maken! Er is een empirische, vanzelfsprekende aard van De Regels en onze erkenning ervan in ons vermogen om ordelijke structuren te vormen en coördineren die bestaan buiten de fenomenologische filosofie vibes. We belichamen deze regels in alles wat we doen, en dan filosoferen we alsof ze niet kenbaar zijn. Onze beweging verraad onze ware begrip terwijl onze woorden verwarring veinzen. Woorden kantelen de camera; ze verplaatsen de berg niet.