Kiedy operacje zbierania borówek Johna Bragga w Maine wciąż odbywały się ręcznie, podczas gdy istniały maszyny, które mogłyby wykonać 10 razy więcej pracy, jego menedżerowie tracili głowy. Menedżer, doświadczony facet o imieniu Burleigh Crane, utknął w latach 70-tych. Przy każdej wizycie Bragg delikatnie sugerował modernizację. Crane kiwał głową, zgadzał się... a potem wracał do starych metod. Główna siedziba błagała Bragga, aby interweniował i wymusił zmianę. Wydać ultimatum. Zrób COŚ. Odpowiedź Bragga? "On do tego dojdzie." Minęły miesiące, a sugestie trwały. Ale nie było żadnych rozkazów ani gróźb, tylko cierpliwość. W końcu Crane sam się przekonał i zmodernizował całą operację, nie dlatego, że mu kazano, ale dlatego, że sam podjął taką decyzję, w swoim własnym tempie. I dzięki temu zakład w Maine stał się jednym z najwydajniejszych w firmie. Tak Bragg zbudował swoje miliardowe firmy. Nie przez rozkaz i kontrolę, ale przez cierpliwość i sugestię. Jego filozofia przywództwa podsumowuje to:

Kiedy John Bragg ubiegał się o licencję na telewizję kablową w Amherst w Nowej Szkocji w 1969 roku, był jedynym kandydatem. Nikt inny nie chciał tego. To było w środku niczego. Nikt nie dostrzegał potencjału telewizji oprócz niego. Model biznesowy był szalony. Nagrywali sygnały telewizyjne z anten w pobliżu granicy z Maine na fizyczne taśmy. Umieszczali te taśmy w autobusie. Jeździli przez maritimski klimat do Amherst, gdzie znajdowała się ich stacja, i odtwarzali programy sprzed dwóch tygodni dla swojej małej grupy płacących klientów. Do 1971 roku Bragg Communications nadal traciło 11 000 dolarów każdego miesiąca. To 80 000 dolarów w dzisiejszych pieniądzach. To były pieniądze, których nie miał. Zwołał spotkanie rodzinne, aby omówić wycofanie się. Jego ojciec Elmer powiedział coś, co zmieniło wszystko: "To była kosztowna edukacja dla ciebie. Czy zamierzamy wyrzucić tę edukację?" John kontynuował. Podczas gdy inni lokalni pionierzy telewizji kablowej poddawali się i sprzedawali swoje licencje dużym firmom, Bragg zaczął je kupować. I rok po roku, coraz więcej systemów dołączało do jego rosnącego imperium. Jego strategia była nietypowa: nie miał nic przeciwko płaceniu więcej niż konkurenci. "To dostępne tylko raz," wyjaśnił. Wieść szybko rozeszła się w maritimski krąg biznesowy. Jeśli chciałeś sprzedać swój system kablowy, zadzwoń do Johna Bragga. Daję uczciwą cenę, szybko zamykam transakcje i nie bawię się w gierki. Rozwijał się jak szalony. W 2001 roku nadeszła jego wielka chwila. Shaw Communications sprzedawało wszystkie swoje aktywa w Nowej Szkocji za 265 milionów dolarów. To dałoby Johnowi 80 000 nowych klientów z dnia na dzień... jeśli mógłby to kupić. Zajęło to dwudziestu bankom, aby doprowadzić do realizacji umowy. Wszystkie błagały go, aby wszedł na giełdę, aby pozyskać kapitał i zmniejszyć ryzyko. On stanowczo odmówił. Zamiast tego sprzedał aktywa, które posiadał od dziesięcioleci, i pożyczył, aż był, jak to ujął, "zaciągnięty po uszy." Dziś Eastlink jest największą prywatną firmą telekomunikacyjną w Ameryce Północnej, działającą od Nowej Fundlandii po Kolumbię Brytyjską. I wciąż jest prywatna. Wciąż w rękach rodziny.

Odcinek tego tygodnia Outliers to jedna z wielkich nieopowiedzianych historii w biznesie. John Bragg zbudował 3 firmy w 3 zupełnie różnych branżach: borówki, telekomunikacja i lotnictwo. Dwie z nich są warte miliardy. Trzecia jest w drodze. Jest największym na świecie producentem dzikich borówek i właścicielem największej prywatnej firmy telekomunikacyjnej w Ameryce Północnej. Najlepsze jest to, że wszystko to osiągnął z miasteczka liczącego 1,100 mieszkańców, którego nigdy nie opuścił. John był gościem w The Knowledge Project w zeszłym roku (odcinek #204), ale jego historia była tak fascynująca, że poświęciliśmy cały odcinek Outliers, aby zrozumieć, jak złamał każdą zasadę dotyczącą tego, gdzie sukces powinien mieć miejsce. Człowiek, który odrzucił bezpieczną posadę nauczyciela, aby zbierać jagody. Który nieustannie dzielił się swoimi najlepszymi innowacjami z konkurentami, aby pomóc branży się rozwijać. Który przez 50 lat nigdy nie wziął dywidendy. Który celowo przepłaca za przejęcia, ponieważ 'to dostępne jest tylko raz. Nie zawsze jest dostępne.' W wieku 85 lat wciąż działa, budując dla przyszłych pokoleń mieszkańców małych miasteczek w Nowej Szkocji, których nigdy nie spotka. To brzmi jak fikcja, ale to prawda.