We hebben onze voorlopige analyse van de onlangs aangenomen GENIUS Act en de toepasbaarheid ervan op de GHO-token van @aave vrijgegeven. Onze belangrijkste conclusie: GHO kwalificeert in zijn huidige vorm niet als een "betalingsstablecoin" onder de wettelijke definitie van de wet. Hier is wat je moet weten 👇 De definitie van de wet vereist dat een uitgever wettelijk verplicht is om een token in te wisselen voor een vaste monetaire waarde. GHO voldoet niet aan deze bepalende voorwaarde, aangezien geen enkele juridische entiteit—noch de Aave DAO, noch een facilitator—deze inwisselingsverplichting op zich neemt. Het crypto-gecollateraliseerde ontwerp van GHO is fundamenteel verschillend van het cash-reserve model dat de wet voorziet. Deze drempelbepaling plaatst GHO buiten het primaire regelgevingsregime van de wet. Belangrijke gevolgen zijn: 🔹 Beperkingen voor uitgevers en tussenpersonen niet van toepassing: De beperkingen van de wet op het uitgeven of aanbieden van betalingsstablecoins aan Amerikaanse personen zijn niet van toepassing op GHO. 🔹 Prudentiële regels niet van toepassing: GHO is niet onderworpen aan het gedetailleerde regelboek voor toegestane uitgevers, inclusief de verplichting voor 1:1 cashreserves of de verplichting om technische mogelijkheden te implementeren voor het blokkeren en bevriezen van transacties op het niveau van de uitgever. 🔹 Wettelijke bescherming niet verleend: Terwijl GHO deze regelgevende lasten vermijdt, profiteert het niet van de wettelijke bescherming van de wet. Dit omvat de krachtige faillissementsprioriteiten voor houders en de expliciete veilige havens van de effectenwetten die alleen worden verleend aan toegestane stablecoins. Onze analyse beveelt aan dat GHO zijn huidige architectuur behoudt en ervoor zorgt dat de communicatie nauwkeurig is over zijn ontwerp om deze status te behouden. Voor een volledige, sectie-voor-sectie analyse van de GENIUS Act en de technische implicaties voor GHO, lees de volledige beoordeling.