Na te hebben geëxperimenteerd met agenten, heb ik iets heel interessants waargenomen. Ik denk dat we een soort paradigmaverschuiving doormaken in de manier waarop we API's bouwen. Als je software hebt gebouwd, weet je hoe het proces gaat: lees de API-documentatie, hardcode je code om een specifieke endpoint aan te roepen, en parse vervolgens het vaste respons-schema. Dan, wanneer het schema verandert (en dat gebeurt altijd -_- ), begin je de cyclus opnieuw. We zijn iets beter geworden met GraphQL, maar ja, zelfs dat is een nachtmerrie om mee te werken. Terwijl we spreken, wordt dit hele model omgedraaid. In een agentische wereld kan het AI-model zelf bepalen welke gegevens het nodig heeft tijdens runtime en het schema specificeren dat het terug wil van een service. Geen documentatie meer lezen voor expliciete schema's: je hoeft alleen maar te weten wat voor soort informatie je kunt aanvragen van een API. Dan hoef je alleen maar _jouw_ schema op te geven en je krijgt precies wat je wilt. ELI5: Vroeger, toen je naar het restaurant ging en eten bestelde, moest je een beetje naar het menu kijken. Het menu kan eenvoudig of behoorlijk uitgebreid zijn (bijv. Indiase, Chinese menu's bieden vaak veel aan). Dit is een beetje zoals jij de API-documentatie leest om een idee te krijgen van het 'schema' of wat voor soort eten er aan jou wordt aangeboden. Als je allergieën hebt, heb je meer duidelijkheid nodig, wat gewoon een uitdaging is. Met agenten ga je gewoon naar een restaurant waar je een idee hebt van wat voor soort eten ze aanbieden, en vertel je gewoon de keuken: "hé, ik wil butter chicken, ik ben op dieet dus probeer de boter een beetje te verminderen, ik wil dat de kip gegrild is, ..." en je krijgt het gerecht dat _jij_ wilt, en niet wat de keuken besluit dat je _zou_ willen. En dat, voor mij, is een paradigmaverschuiving.