Jednym z problemów z Curtisem, który w końcu odkrywasz, jest to, że jest zbyt pewny siebie. Wyobraża sobie, że jest większy niż amerykańscy założyciele, Ronald Reagan i Elon Musk, a jednak dowody na to są dość słabe. Nie założył nowego narodu, nie został prezydentem ani nie podróżował w kosmos, ale także, co bardziej skromne, nie napisał wpływowego dzieła historycznego, nie opublikował bestsellera ani nie osiągnął żadnych rzeczywistych politycznych sukcesów. Nikt na stanowisku władzy, nawet burmistrz małego miasteczka czy łowca psów, nigdy publicznie nie przyjął jego pomysłów i nie wprowadził ich w życie. Przyznam, że Curtis ma pewien urok — coś jak profesor z Berkeley, który wypalił się na kwasie w latach 60. i można go było znaleźć wędrującego po Telegraph Avenue kilka dekad później — ale pod tym urokiem kryje się kompleks demoralizacji, urazy i pychy. Wyobraża sobie, że jest w stanie uchylić ostatnie 250 lat amerykańskiej historii, ale za wszystkimi niejasnymi aluzjami i uporem w przekonaniu o własnym geniuszu, jego rzeczywista teoria zmiany politycznej sprowadza się do memu: 1. Opublikuj Substack 2. ?????? 3. Zniszcz demokrację, zainstaluj Monarch-CEO Jestem pewien, że Curtis miał wysokie wyniki testów jako dziecko i wszyscy jesteśmy z niego dumni, ale prawdziwy test w polityce polega na wprowadzeniu pomysłów w życie i wygraniu w rzeczywistym świecie. Cała jego sztuczka polega na tym, że ma klucz do "absolutnej władzy", ale jeśli to prawda, to dlaczego nie zdobył żadnej dla siebie ani dla nikogo innego? Na koniec dnia sprzedaje fantazję, trip narkotykowy, który może dać powierzchowne poczucie wglądu w danym momencie, ale potem budzisz się, czas minął, a ty jesteś w gorszej sytuacji niż na początku. Zawsze powinieneś być sceptyczny wobec ludzi z tak ogromną przepaścią między ego a osiągnięciami, którzy obiecują tak wiele, a dostarczają tak mało.