Dziś rano otrzymałem bardzo smutną wiadomość od moich rodziców o śmierci Dust. Miała zaledwie 3 lata. Lekarz przypuszcza, że prawdopodobnie złapała wirusa od innego psa. Kiedy znaleźliśmy Dust w zeszłym roku, była porzucona, nie miała gdzie pójść. Wzięliśmy ją do siebie, myśląc, że to będzie tymczasowe, dopóki nie znajdziemy jej nowego domu. Ale zakochaliśmy się w niej niemal od razu. Stała się naszym pierwszym psem. Przyniosła do rodziny tylko radość i śmiech. Życie bywa czasami niesprawiedliwe, ale lubię myśleć, że Bóg potrzebuje swoich najsilniejszych wojowników u swojego boku. Nie piszę tego, ponieważ chcę współczucia. Piszę to, aby przypomnieć ci, abyś zauważył rzeczy wokół siebie, które możesz brać za pewnik. Niezależnie od tego, czy to relacje, zdrowie, bogactwo, rzeczy... Bo pewnego dnia mogą zostać odebrane w mgnieniu oka, bez ostrzeżenia. Nie czekaj, aż staną się wspomnieniami, aby zdać sobie sprawę, jak wiele dla ciebie znaczyły. A dla ciebie, Dust, dziękuję, że byłaś towarzystwem dla moich rodziców, gdy ich dzieci były daleko, starając się o lepsze życie.