Het zijn niet de grote onthullingen die nieuwsbedrijven draaiende houden. Het is hun vermogen om koppen te fabriceren wanneer er geen nieuws is. Dat was 100 jaar geleden waar voor William Randolph Hearst, en het is waar voor nieuwsorganisaties vandaag de dag. Uit zijn biografie: “Hearst had succes omdat hij een meester was in het construeren van nieuws uit niets. Nieuws is geen fenomeen dat in de echte wereld bestaat, wachtend om ontdekt te worden... een gebeurtenis wordt pas nieuws wanneer journalisten en redacteuren besluiten het vast te leggen.” Dit is waarom ik sceptisch ben over de dagelijkse nieuws cyclus. Ze moeten elke dag iets publiceren, ongeacht hoe onbeduidend de verhalen zijn. Hearst's citaat herinnert me eraan waarom ik stopte bij de universiteits-tv-station: We publiceerden verhalen om het publiceren van verhalen, niet omdat mensen daadwerkelijk moesten weten over wat er gebeurde. En omdat we altijd iets moesten afleveren, waren onze koppen pure opvulling en ontbrak het onze analyses aan de diepgang die mensen nodig hadden om echt te begrijpen wat er aan de hand was. Mijn punt is dat nieuws net zo goed wordt gefabriceerd als dat het wordt gerapporteerd.