Moje 2 grosze na temat budżetu PM Carney'ego. To nie jest Wielki Wybuch, ale spójny, rozsądny punkt wyjścia, który uznaje, że sektor prywatny musi prowadzić. Za jego staranną retoryką kryje się zakład na 280 miliardów dolarów, aby odblokować ponad 1 bilion dolarów w prywatnym kapitale na AI, mieszkalnictwo i obronność. To nie jest drobne majstrowanie przy finansach; to architektura krajowej strategii przemysłowej. Kanada ma teraz początki polityki przemysłowej skoncentrowanej na wzroście produktywności, której brakowało przez dziesięciolecia. Czy to idealne? Nie, ale to punkt wyjścia. Podczas gdy komentatorzy obsesyjnie skupiają się na rurociągach, umykają im szersze spojrzenie. Tak, rurociągi mają znaczenie, ale to tylko jedna część szerszej wizji przemysłowej, aby przygotować Kanadę na gospodarkę napędzaną AI. Carney ma rację: rurociągi mogą być nudne, ale produktywność nie jest, a ten budżet celuje w jej ponowne ożywienie. Reformy regulacyjne, konkurencyjne narzędzia podatkowe i ukierunkowane wydatki publiczne w końcu są wdrażane z celem. A jednak komentatorzy wciąż narzekają, ślepi na fakt, że Ottawa cicho przerysowała ekonomiczny podręcznik.