Badania nad blockchainem były hamowane, ponieważ nie mamy dobrych sposobów na porównanie maksymalnych przepustowości różnych protokołów. Z przyjemnością ogłaszam nowe podejście z Kartikiem Nayakiem (@kartik1507) i Nibesh Stresthą (@nibeshrestha2). 1/

Podstawowym problemem jest to, że standardowe modele nie uwzględniają pojemności przesyłania/pobierania. Na przykład w modelu `synchronizacyjnym' każda wiadomość dowolnej wielkości przychodzi w określonym czasie. 2/

Oznacza to, że nie mamy sposobu na formalną analizę wielu twierdzeń dotyczących wydajności: czy protokoły oparte na DAG są rzeczywiście lepsze od protokołów z pojedynczym proponującym, takich jak PBFT? Czy liniowa złożoność wiadomości Hotstuff rzeczywiście redukuje opóźnienia? 3/

Nasze podejście "Pipes" pozwala obliczyć opóźnienie w zależności od przepustowości sieci, opóźnień w sieci, liczby procesorów oraz wskaźnika przychodzących transakcji. 4/

Każdy protokół ma "wąskie gardło opóźnienia": wskaźnik przychodzących transakcji, przy którym opóźnienie staje się nieograniczone w trakcie wykonywania protokołu, tzn. maksymalna przepustowość, jaką protokół może obsłużyć bez nieograniczonego opóźnienia. 5/

Dokument jest dostępny tutaj: . Eksperymenty zostaną dodane wkrótce... 6/