Tegen 2045 zal Kurzweil's "Singularity" niet alleen een metafoor zijn, het zal het besturingssysteem van de beschaving zijn. Aan de AI-kant zijn de trends onmiskenbaar: modellen springen snel van het oplossen van problemen in minuten naar problemen die mensen eeuwen zouden kosten. Tegen het midden van de eeuw zullen AI's taken aanpakken die anders miljoenen jaren menselijke inspanning zouden vergen. Dat is geen hype, dat is wat de schaalwetten en benchmarks al projecteren. Aan de robotica-kant toont de voorspelling van de Bank of America dat humanoïde robots tegen 2060 in de miljarden zullen reiken, met massale adoptie in huishoudens, diensten en de industrie. Tegen de jaren 2040 zullen we genoeg robots hebben om de toeleveringsketen, fabrieken en elke repetitieve of gevaarlijke baan volledig te automatiseren. De "handen" van de beschaving zullen robotisch zijn, en de "geest" zal superintelligente AI zijn. Die convergentie is de singulariteit. Een wereld waarin arbeid optioneel is, schaarste uit het bestaan is ontworpen, en problemen die de mensheid duizenden jaren hebben achtervolgd, van klimaat tot ziekte, binnen enkele decennia zijn opgelost. Kurzweil zei dat het rond 2045 zou aankomen. De gegevens maken het nu moeilijk om het daar niet mee eens te zijn. Dit is geen sciencefiction meer. Het is de koers waarop we ons bevinden.