Bericht met enkele bijgewerkte gedachten over de opkomst van AI en de economische implicaties. Over het algemeen is het redelijk om aan te nemen dat AI een hulpmiddel is dat de productiviteit zal verhogen en dus de rijkdom, en bijna iedereen zal hiervan profiteren. Het is echter waarschijnlijk dat een paar supreme autisten veel meer zullen profiteren dan de rest van ons plebs. Is dat een probleem? In het algemeen niet, omdat hulpmiddelen die de productiviteit verhogen de aanbodzijde meestal meer verbeteren dan de vraagzijde, wat resulteert in een grotere algehele koopkracht en niet-inflatoire effecten. De uitzondering betreft de weinige goederen die technologie nog niet overvloedig heeft gemaakt, of die onderhevig zijn aan kunstmatige schaarste. We zien dit al, met de relatieve betaalbaarheid van woningen die aanzienlijk verslechtert in de periode na de Tweede Wereldoorlog, zelfs terwijl het BBP enorm toeneemt, om een reeks redenen, maar vooral door opzettelijk inelastisch aanbod. Met andere woorden, tenzij we de liberalisering van herbestemming en bouw vergemakkelijken, zal AI de "crisis" op de woningmarkt en de downstreamproblemen verergeren, inclusief de opkomende demografische catastrofe.