Handel fungeert als een laag-niveau optimalisatielaag in het wereldwijde prijsontdekkingsproces, waarbij efficiënt misprijzingen worden gearbitreerd en signalen met de snelheid van het licht over markten worden verzonden. Het is een voorbeeld van de kernkracht van het kapitalisme: als een gedistribueerd, gedecentraliseerd systeem voor het toewijzen van middelen, vooral in vergelijking met de mislukkingen van centrale planning. Centrale commissies, zoals die in de Sovjetunie of Allende's Chili, zijn uiteindelijk bezweken onder het gewicht van opgestapelde prijsfouten. Maar het is minder duidelijk of dezelfde mechanismen die activa efficiënt prijzen ook kleine uitmuntendheid en ambacht kunnen waarderen. Neem Ceres, een pizzeria in de Lower East Side, gerund door twee chefs die zijn opgeleid in Eleven Madison Park. Ze komen elke ochtend om 6 uur 's ochtends, meten de pH-waarden in hun deeg, passen de fermentatieniveaus aan op basis van de omgevingsomstandigheden en halen scamorza van een enkele boerderij in New Jersey die kaas in grotten laat rijpen. Ze opereren dagelijks met precisie en consistentie op PhD-niveau. Ondanks dat ze rijen hebben die de straat op zich uitstrekken, hebben ze nog steeds te maken met een kredietkaartschuld van zes cijfers en ontbreken investeerders. Vanuit puur financieel perspectief is het onwaarschijnlijk dat Ceres een memecoin kan overtreffen. En toch is de waarde die het creëert op culinair, cultureel en gemeenschappelijk niveau onmiskenbaar. Dus terwijl het kapitalisme uitblinkt in het coördineren van toeleveringsketens en het naar boven halen van lokale optimalen via prijzen, kan het onderalloceren aan kleinschalig ambacht dat niet op een traditionele manier opschaalt. Als markten een gedecentraliseerde berekening van waarde zijn, dan is het misschien zo dat het algoritme overfitting vertoont, waarbij schaal en speculatie boven kwaliteit en zorg worden bevoordeeld.