Sommige dagen voelt alles als te veel. De twijfels sluipen binnen. De vergelijkingen steken. De verwachtingen stapelen zich op. En zelfs als er niets specifieks mis is, kan het nog steeds zwaar aanvoelen. Misschien is het de druk om jezelf te bewijzen. Misschien is het het zien van anderen die slagen terwijl jouw eigen werk over het hoofd wordt gezien. Misschien is het gewoon de stille angst dat wat je doet niet genoeg zal zijn. Wat de reden ook is, je mag je zo voelen. Je hoeft niet constant geïnspireerd te zijn. Je hoeft niet altijd met alles bij te blijven. Rust. Stap terug. Laat jezelf ademhalen. En wanneer je er klaar voor bent, verzamel je stukken, hoe verspreid ze ook voelen. Keer terug naar je centrum. Naar je kunst. Naar je waarom.