Powiedzmy coś filozoficznego. Ostatnio po spotkaniu z wieloma przyjaciółmi, często słyszę, jak mówią: „Clara, nie jesteś taka, jak sobie wyobrażałem”. To skłoniło mnie do przemyślenia trzech pytań: 1. Jak widzę siebie, a jak widzą mnie inni? 2. Dlaczego istnieje ta różnica? 3. Jak poradzić sobie z tą różnicą? 1. Jak widzę siebie, a jak widzą mnie inni? Ja w swoim mniemaniu: chcę być małym słońcem, przynajmniej dla tych, których kocham i którzy mnie kochają, chcę przynosić wartość, móc spojrzeć wstecz, gdy będę stara, i nie żałować, chcę być osobą godną zaufania. Jednocześnie nie jestem doskonała, często czuję, że tempo mojego uczenia się nie nadąża za moimi nauczycielami, potrzebuję pewnego czasu na przetworzenie, „Lock-in time”, bardzo lubię to słowo, które często mówi @poopmandefi. Clara w oczach innych: wysoka energia, jak ABC, ma marzenia, jest osobą towarzyską (cytat dosłowny, nie ja to wymyśliłam). Znajomi mogą lepiej znać mój styl pracy, jak na poniższym obrazku (jest jeszcze wiele do poprawy, ale ten obrazek w jakiś sposób dotarł do mnie jako informacja z drugiej ręki xswl, nie będę wymieniać nazw 😏) —— Z powodu tej różnicy, po spotkaniu wszyscy mówią: „Clara, nie jesteś taka, jak sobie wyobrażałem”.