Każdy główny punkt zwrotny w historii rynku był definiowany przez pojawienie się jednolitego standardu, który umożliwia wcześniej niekompatybilnym systemom działanie w zgodzie, nie rezygnując z suwerenności ani integralności uczestników. W erze przemysłowej te standardy regulowały szerokości torów, protokoły telekomunikacyjne i systemy rozliczeniowe dla handlu globalnego. W erze aktywów cyfrowych ten standard wyznacza Chainlink. Jego architektura rozwiązuje fundamentalny problem koordynacji, który do tej pory ograniczał skalę adopcji blockchaina: jak transferować wartość, stan i logikę kontraktową w różnych środowiskach wykonawczych w sposób zarówno bezpieczny, jak i weryfikowalny, bez wprowadzania pojedynczych punktów awarii. To nie jest usługa inkrementalna; to meta-warstwa zgeneralizowanej interoperacyjności i protokół zapewnienia danych, zdolny do abstrahowania złożoności systemów podstawowych, jednocześnie umożliwiając kompozycyjność i automatyzację niezbędną dla rynków o wysokiej prędkości i wysokiej integralności. W nadchodzących latach największe instytucje finansowe nie będą pytać, czy zintegrować Chainlink, ale raczej które jednostki biznesowe i klasy aktywów umożliwią przez niego jako pierwsze.