budowanie Nexflow było podróżą w procesie oduczania się. workflowy nie miały być sztywnymi rurociągami, to żywe systemy. chcieliśmy nadać im pamięć, zdolność adaptacji, a w końcu także autonomię. ale dotarcie tutaj nie było łatwe. tradycyjne ramy walczą z elastycznością; każda zmiana wydawała się łamać cały łańcuch. musieliśmy porzucić założenia, przepisać czasy wykonania i przemyśleć, co właściwie oznacza „stan” w rozproszonym, agentowym świecie. były momenty, kiedy wydawało się to niemożliwe: gdy narzędzia się nie łączyły, gdy orkiestracja załamywała się pod własnym ciężarem, gdy „samooptymalizacja” była bardziej teorią niż praktyką. ale każda ślepa uliczka zmuszała nas do uproszczenia rzeczy i odbudowy na podstawie pierwszych zasad. dzisiejsze uruchomienie to dopiero pierwszy krok: przekształcenie automatyzacji w płótno dla inteligencji. droga przed nami jest długa — samooptymalizujące przepływy, w pełni agentowe ramy, ale Nexflow jest dowodem na to, że workflowy mogą w końcu ewoluować.