Terwijl ik de laatste loodjes voor de lancering van Fragments afmaakte, ben ik iets anders gaan creëren, een stuk dat nu dichter bij huis voelt dan ooit. "De Reis." Een kunstwerk voor degenen die durven hun eigen pad te bewandelen. Het soort dat verborgen is achter onzekerheid, alleen verlicht door geloof. Als kunstenaar en oprichter voelt dat pad te bekend aan. De meeste tijd heb ik geen idee waar ik heen ga, alleen dat ik moet doorgaan. Je ziet de top in de verte, je droomt ervan, maar het pad? Het is nooit duidelijk. Soms kun je zelfs de grond onder je voeten niet zien. En net achter die berg ligt vaak iets groters, stil wachtend tot je het opmerkt, de volgende uitdaging, de volgende visie, de volgende obsessie. Dat is het ding met het bewandelen van de Eenzame Weg. Er zijn geen kaarten. Geen garanties. Alleen degenen die blijven vooruitgaan zullen ooit begrijpen wat "de reis" echt betekent. Want het bewandelen van het gewone pad is gemakkelijk. Je eigen pad volgen, dat vergt moed. Als ik nu terugkijk, met V2 achter me, weet ik dat ik iets buitengewoons heb bereikt. Misschien ziet niet iedereen het nog, but ik wel. En het uitzicht van hier is elke stap waard. Op naar de volgende berg. Nog groter, hoger en onbekender dan voorheen. ...