Bij het uitproberen van nieuwe apps uploaden we documenten, vinken we vakjes aan en hopen we dat onze gegevens privé en veilig blijven. Maar in werkelijkheid krijgen we alleen maar meer risico, minder controle en een zeer frustrerende gebruikerservaring. @idOS_network bouwt privacy in zijn architectuur. Gegevens worden versleuteld en opgeslagen over een netwerk van knooppunten, en wij houden de sleutels. Dit betekent dat we niet hoeven te hopen dat onze gegevens veilig zijn, we weten dat ze veilig zijn. Wanneer een app informatie nodig heeft, haalt deze niet ons hele profiel op, alleen wat nodig is. Bijvoorbeeld, "deze gebruiker heeft KYC doorlopen" of "deze portemonnee behoort tot een persoon ouder dan 18". Toegang verlenen, weigeren of intrekken? Zelfs idOS krijgt niet de keuze om dat voor ons te maken. Dit privacygerichte model zorgt voor: • Echte eigendom: Onze gegevens, onze sleutels, onze keuze. • Selectieve openbaarmaking: Alleen onthullen wat nodig is. • Recht om vergeten te worden: Gegevens zitten niet vast in tientallen silo's, dus toestemming kan op elk moment worden ingetrokken. • Naleving zonder compromissen: Apps voldoen aan KYC/AML-normen zonder gevoelige gegevens vast te houden. • Minder risico op datalekken: Versleutelde en gedistribueerde opslag betekent geen centrale honeypot. Met idOS wordt identiteit in Web3 niet alleen draagbaar, maar ook privé en gebruikersgericht, wat precies is hoe het zou moeten zijn. Dit is waarom ik optimistisch ben over idOS. gidOS !!