Als je het verhaal gaat vertellen, vertel dan het HELE verhaal. Twintig jaar lang bezette Jordanië Judea en Samaria en Egypte controleerde Gaza. In die tijd werden Joden opnieuw verdreven. Toch werd er geen Palestijnse staat opgericht. Er werd geen onafhankelijkheid uitgeroepen. Er werden geen instellingen van soevereiniteit gebouwd. Waarom niet? Als de oorzaak werkelijk "Palestijnse vrijheid" was, waarom werd het dan niet nagestreefd toen een groot deel van het land al onder Arabische bezetting was? Het antwoord is net zo ongemakkelijk als onontkoombaar: de strijd ging nooit om het creëren van een andere Arabische staat. Het ging—en gaat nog steeds—om het uitwissen van de ENIGE niet-Arabische staat in de regio. Diezelfde schadelijke stroom van pan-Arabisme heeft ook andere minderheden lang verraden—of het nu de Druzen, Koerden of anderen zijn wiens stemmen worden overstemd door de onlogische obsessie met de vernietiging van Israël.