Miljoenen verbranden, voordat ik het belang van regels begreep. Voor mijn 24e jaar baseerde ik mijn ondernemingen voornamelijk op ervaring en persoonlijke inspanning, om precies te zijn, ik gebruikte brute kracht om dingen voor elkaar te krijgen. Totdat ik failliet ging. Daarna heb ik bijna een heel jaar besteed aan het herzien van mijn ervaringen. Het probleem dat ik ontdekte was dat sommige dingen in mijn cognitieve systeem juist waren, andere fout, en het dodelijkste was dat ik helemaal niet wist welke fout waren. De fouten die ik maakte, kwamen bijna allemaal voort uit inertiaal denken en verkeerde aannames. Dus deed ik een poging: ik ging er eerst vanuit dat ik fout was en vernietigde mijn bestaande kennis. Daarna begon ik opnieuw te leren, in klassieke boeken, om mijn cognitieve systeem opnieuw op te bouwen, en dat is: de wereld en alles daarin heeft zijn eigen regels. Deze objectieve regels worden niet beïnvloed door de persoonlijke wil van mensen, en zullen je niet ontzien omdat je hard werkt. Sindsdien beschouw ik regels als mijn basis cognitieve raamwerk, en doe ik niet zomaar dingen op basis van empirisme en inertia. Dus in veel oordelen neig ik ernaar om te zoeken naar die onveranderlijke dingen, in plaats van naar de veranderlijke dingen. Als ik de onveranderlijke regels vind en deze objectieve regels als mijn basis gebruik, kan ik mijn subjectieve initiatief veel gemakkelijker inzetten, en zal het ook veel soepeler verlopen.