In de hoofdstad Dhaka, Bangladesh, heb ik de meest onvergetelijke foto van mijn leven gemaakt. Toen de Britten de jute weghaalden, trokken ze ook de genen van de industrialisatie uit Bangladesh. Tegenwoordig proppen 160 miljoen mensen zich in de delta om H&M te naaien, waarbij ze per shirt 0,3 dollar verdienen, net genoeg om de steekpenningen van ambtenaren te betalen; het kastenstelsel en de corrupte overheid houden de bevolking nog steeds in slavernij. De grootste sloppenwijk ter plaatse ligt op een klein eiland, waar je voor vijf mao een overtocht kunt maken naar een andere klasse. Eenmaal op het eiland, leidde een enthousiaste jongen me door de dichtbevolkte steegjes, die doen denken aan de Kowloon Walled City. Voor we vertrokken, stelde ik voor om een foto van hem te maken. Hij stond op een hoop afval met een grote glimlach, terwijl achter hem de luxe appartementen van de rijke wijk oprijzen.