Er is een dakloze man in mijn buurt die eruitziet als een Ierse Einstein Jarenlang slaapt hij op de stoep Vraagt niet om geld, verstoort niemand Op de een of andere manier kan hij zich voedsel, kleding, een telefoon veroorloven, waarschijnlijk van familie Hij besteedt 10 uur per dag aan het woedend schrijven op een stapel van honderden vellen papier Schrijvend als een bezetene, alsof zijn leven ervan afhangt Op een dag gluurde ik naar wat hij aan het schrijven was Het was één zin keer op keer en keer op keer "De Wolven zijn Hongerig" 🫨