Popularne tematy
#
Bonk Eco continues to show strength amid $USELESS rally
#
Pump.fun to raise $1B token sale, traders speculating on airdrop
#
Boop.Fun leading the way with a new launchpad on Solana.
Za każdym razem, gdy wpisujesz domenę, taką jak example[.]com, zapytanie DNS tłumaczy ją na adres IP, który rozumie twój komputer.
To internetowa książka adresowa, mapująca nazwy zrozumiałe dla ludzi na liczby zrozumiałe dla maszyn w tle.
A 🧵

Gdy wprowadzisz domenę, proces wyszukiwania zaczyna się lokalnie.
Twoja przeglądarka sprawdza swoją własną pamięć podręczną DNS, następnie pamięć podręczną i plik hosts systemu operacyjnego.
Jeśli nic nie zostanie znalezione, zapytanie przechodzi do rekurencyjnego resolvera DNS, zazwyczaj prowadzonego przez twojego dostawcę usług internetowych.
Stamtąd resolver przemieszcza się przez hierarchię DNS:
• Serwery nazw root → kierują zapytanie do odpowiedniego TLD (.com, .org itd.)
• Serwery nazw TLD → wskazują na autorytatywny serwer domeny
• Serwer nazw autorytatywny → zwraca rzeczywisty adres IP
Cały ten proces zazwyczaj kończy się w mniej niż 100 ms.
Zapytania DNS występują w trzech formach:
• Rekurencyjne: serwer DNS musi zwrócić pełną odpowiedź lub błąd
• Iteracyjne: serwer zwraca najlepsze informacje, jakie ma, często jako przekierowanie
• Nie-rekurencyjne: serwer już zna odpowiedź (z pamięci podręcznej lub autorytatywnej)
Te tryby definiują, kto wykonuje pracę, ty czy serwer.
Cache'owanie to to, co sprawia, że DNS jest szybki.
Przeglądarki przechowują ostatnie zapytania.
Systemy operacyjne cache'ują wyniki dla wszystkich aplikacji.
Dostawcy usług internetowych utrzymują ogromne wspólne cache'e, często odpowiadając
natychmiast dzięki zapytaniom innych użytkowników.
Wszystkie cache'e przestrzegają zasad TTL, które definiują, jak długo rekordy pozostają ważne.
TTL (Czas życia) równoważy świeżość i wydajność.
Krótkie TTL (jak 300 sekund) pozwalają na szybkie aktualizacje, ale zwiększają ruch.
Długie TTL (jak 86 400 sekund) zwiększają prędkość, ale spowalniają propagację zmian.
Administratorzy dostosowują TTL w zależności od tego, jak często zmieniają się ich rekordy DNS.
Forward DNS lookup rozwiązuje domeny → IP.
Reverse lookup robi odwrotnie, używając rekordów PTR do mapowania IP → domeny.
Reverse DNS jest szeroko stosowany do walidacji e-maili, logowania i bezpieczeństwa, pomagając zrozumieć, do kogo należy adres IP.
Wyszukiwanie DNS jest proste na pierwszy rzut oka, ale pod powierzchnią to globalny, rozproszony system, który utrzymuje internet szybkim, niezawodnym i skalowalnym.
Cache, rekurencyjna resolucja i hierarchiczne serwery współpracują ze sobą, aby przetłumaczyć miliardy zapytań każdego dnia.
269
Najlepsze
Ranking
Ulubione
