Gubernator Ferguson właśnie podpisał budżet stanu Waszyngton, uchwalając największą podwyżkę podatków w historii stanu. W szczególności podniósł podatek od zysków kapitałowych z 7% do nieco poniżej 10%, a podatek od nieruchomości z 20% do 35%, co jest zdecydowanie najwyższym poziomem w kraju. Zamiast panować nad wydatkami i szukać długoterminowych rozwiązań krytycznych problemów budżetowych i społecznych Waszyngtonu, nasz gubernator wybrał ścieżkę, która spowoduje ogromne długoterminowe szkody gospodarcze dla naszego stanu. Nic dziwnego, że Waszyngton stoi w obliczu exodusu swoich najbardziej udanych mieszkańców i właścicieli małych firm. Nie chodzi tylko o to, że nielegalny i niekonstytucyjny podatek od zysków kapitałowych niszczy motywację do budowania firm w stanie Waszyngton, ale także o to, że nie ma pewności co do tego, kiedy i o ile ustawodawca podniesie stawkę w następnej kolejności. Najgorsze jest to, że pomimo niewiarygodnie wysokich kosztów życia w Waszyngtonie i represyjnej polityki podatkowej, nie mamy zbyt wiele do pokazania. Na przykład, pomimo jednego z najwyższych kosztów edukacji naszych dzieci w przeliczeniu na ucznia, Krajowa Ocena Postępów w Nauce plasuje Waszyngton jako czwarty najgorszy stan w kraju pod względem wyników edukacyjnych naszych 4 i 8 klas. Na ulicach naszych miast zmagamy się z kryzysem narkotykowym i kryzysem zdrowia psychicznego, podczas gdy przestępczość nadal rośnie. To, czego jesteśmy świadkami, to epicka porażka rządów i niechęć do zajęcia się kwestiami, które mają największe znaczenie dla mieszkańców naszego stanu. W tym samym czasie inne państwa wyprzedzają nas, budując silniejsze gospodarki, tworząc bezpieczniejsze społeczności i przyciągając naszych mieszkańców z dala od państwa. To smutny dzień być mieszkańcem stanu Waszyngton.