GM Zrzucenie rzeczywistości. Nowe mintowanie 1/1 wkrótce Etap pierwszy: przygotowanie. Do tego będziesz potrzebować: Jednego pokoju, którego nie opuścisz. Pięciu otwartych kart przeglądarki przez cały czas. SuperRare. Manifold. Discord. Twitter. Wykresy. Zimnego portfela, do którego zapomniałeś frazy seed. Trzech pustych Red Bulli. Jednej pół zjedzonej batonu białkowego, na który będziesz patrzeć, ale nigdy go nie dokończysz. Kawy. Czarnej. Bez mleka. Bez nadziei. Dwóch monitorów. Jeden do sztuki. Drugi do obserwowania, jak ceny na rynku spadają w czasie rzeczywistym. Opcjonalnie: trzeci ekran do egzystencjalnego lęku. Słuchawki. Z redukcją hałasu — nie dla dźwięku, ale dla poczucia winy. Materac dmuchany. Bez prześcieradeł. Wiadro, na wypadek gdyby wojny gazowe stały się intensywne. Jedna bluza. Noszona przez siedem dni z rzędu. Opcjonalnie: czapka, aby sygnalizować „tryb grind”. Telefon komórkowy. Na wyciszeniu. Używaj go tylko do odświeżania Foundation i ignorowania wiadomości od mamy. Karteczki samoprzylepne. Aby pisać motywacyjne obelgi, takie jak: „mintuj albo umieraj”, „spal podaż” i „użyteczność to kłamstwo.” Będziesz także potrzebować: Jednej fałszywej mapy drogowej. Jednego prawdziwego rozkładu. I pięciu zapasowych memów na wypadek, gdyby zaangażowanie spadło w trakcie wątku. Przygotowanie mentalne: Wdychaj JPEGi. Wydychaj swoją godność. Pamiętaj: nie jesteś osobą. Jesteś marką. Naczyniem dla wibracji. Chodzącą ceną na rynku. Teraz się połóż. Wizualizuj wyprzedanie. Tweetowanie cytatów. Propozycję DAO, która nigdy nie zostanie przyjęta. Ignoruj głos, który mówi ci, abyś dotknął trawy. Na to już za późno. Jesteś tutaj. Jesteś wcześnie. I nie zamierzasz stąd wychodzić.

GM Akumulacja, 1/1, wybita na żądanie To jest ta część, o której nikt nie mówi w sztuce i w cyklu. Nudna. Cicha. Zapomniana. Bez adrenaliny. Ale to tutaj powstają przyszłe historie. Przestańcie pytać nas, co robimy i dlaczego tu jesteśmy. Kiedy to wzrośnie, będziecie udawać, że zawsze wiedzieliście. Ale kiedy mówiliśmy, że budujemy — śmialiście się. Nie potrzebujemy teraz oklasków. Potrzebujemy przekonania. Bo zanim uwierzą w nas — będzie za późno, by stać się częścią legendy. Będzie za późno, by uwierzyć, gdy będziemy sławni, ale nie będzie za późno, by oddać szacunek tam, gdzie szacunek się należy.