Vandaag kaarten en chatten, we spraken over het mengen van projecten en middelen, het voelt echt alsof sociale interactie te complex is, de meeste mensen zijn echt gericht op eigenbelang, en degenen die zich soepel kunnen bewegen, kunnen inderdaad goed vooruitkomen. Twee mensen die het niet met elkaar eens zijn, kunnen achteraf vrienden worden. Ik moet toegeven dat ik geen talent voor sociale interactie heb, en dat zal ik ook niet hebben, ik moet minder om anderen geven en me op mezelf concentreren. Daarnaast dacht ik weer aan sommige dingen om me heen die me irriteren, wat mijn goede humeur vandaag echt beïnvloedt, waardoor ik de uitspraak "eenzaamheid is een verplichte les in groei" steeds beter begrijp. Het gaat niet alleen om het verdragen van eenzaamheid, maar ook om het leren omgaan met eenzaamheid.