GM 🎞️ Momenten van het Onbekende. 171 25 september om 15:03 in Loch Craobh, Ierland

Op de top van een grasrijke heuvel ontmoetten we een oudere heer genaamd Mr. Martin Rick. Hij maakte draadrelikwieën bij de ingang van een neolithische site. Ik kocht er een in de vorm van een Ankh, samengebonden met heldere kristalkwarts. Hij vertelde ons dat we bij de Loughcrew Cairns waren. Het is een oude site met grafkamers die dateren van circa 3300 v.Chr., met steeninscripties en rotsschilderingen. Hij leidde ons rond de begraafplaatsen omringd door grazende schapen en deelde verhalen over de lokale folklore. In zijn vorige leven was hij op de vlucht. Nu is hij overal thuis waar hij gaat. Hij is iemand die je zou vinden op het Druid festival waar we een paar dagen eerder waren bij Stonehenge. Rond de eilanden van de archipel van Engeland, Ierland en Schotland zijn verborgen mysteries en vreemde steenformaties verspreid. Misschien zijn ze allemaal met elkaar verbonden als je de grenzen van landen doorbreekt. Martin zei tegen ons dat het geen toeval was dat we elkaar ontmoetten. Hij tapte in op een verleden levensportaal in deze oude begraafplaats van de hertog. Martin dacht dat we ridders van de ronde tafel waren op een missie voor vrede. Wereldwijde vrede door kunst. Op een bepaalde manier had hij gelijk. Dat was onze missie. Wat kan een kunstenaar anders doen in zijn leven dan verbinding bevorderen en koesteren? Hij was ook een kunstenaar en ambachtsman die goederen uit zijn bus verkocht om rond te komen. We spraken dezelfde taal van liefde, van creativiteit. Toen hij me de sleutel tot het leven gaf, de Ankh. Ik beloofde hem dat ik het door Egypte zou nemen en in al de tempels die we zouden bezoeken. Ik vervulde deze belofte en genereerde een overvloed aan energie in de kristalkwarts Ankh. Deur openen in de tempels om het verleden te eren en het heden te genezen. Ons reinigen door catharsis en mystieke toespelingen. Het was leuk om te geloven dat dit een soort kracht had, terwijl het in werkelijkheid een sleutel naar nergens en niets was. Onze gedachten maken het echt, onze verbeelding creëert de betekenis van een of ander oud ritueel of profetie die bereikt moet worden. Het is het doel en de symboliek die we onszelf vertellen om van onszelf te genieten. En dat is wat we deden. Vreugde creëren door magie en verhalen vertellen. We zijn de auteurs van onze eigen epiek en odyssee. Wat voor soort mythologie wil je creëren? Voor mij is het hoe we oude culturen over de hele wereld met elkaar verbinden. Begrijpen dat we allemaal menselijk zijn en dat we allemaal zo vergelijkbaar zijn dat de scheiding alleen bestaat door angst, en de openhartigheid begrip en verbinding creëert. Van de grasgroene heuvels van Ierland tot de beige zandstenen tempels in Egypte, de magie is de draad die deze plaatsen en verhalen met elkaar verbindt. Hoe de ene plaats inspireert om de volgende te bezoeken. Weer met dat doel om een plicht te vervullen, een belofte aan een vriend. In mijn geval, dat de Ankh de hiërogliefen aanraakt en de energie absorbeert die in de muren en karakters is ingebed. Dit gouden relikwie in de beige muur planten. Iets klikt op zijn plaats. Kanalen we geesten of god? Of eren we het verleden en de voorouders door in te tappen op de woorden die ze probeerden te communiceren en te behouden voor toekomstige generaties? Ik weet het niet, niemand weet het. Maar dat is het leuke eraan. Dromen en verwonderen. Reizen en deze plaatsen samenbrengen. Onze verhalen vertellen zodra we klaar zijn met het leven ervan.