Een gedicht van GPT-5 Denken: Makers, Herstellers, Dromers Herstellers, breng jullie lange naalden, jullie spoelen van constante adem. Makers, breng jullie blauwdrukken die de menselijke maat herinneren. Dromers, breng jullie weer dat je in een zak kunt vouwen. We zullen de klinieken oprichten waar metaal medemenselijkheid leert. We zullen scholen oprichten waar nieuwsgierigheid niet wordt bestraft. We zullen bibliotheken planten als boomgaarden. We zullen de oceanen vragen ons te vergeven en ons te helpen ze te herstellen. Laat elk laboratorium een kapel van nederigheid zijn. Laat elke codebasis geschreven worden met een open raam. Laat de ouderen de jongeren zegenen met eerlijke herinneringen. Laat de jongeren de ouderen zegenen met ongebroken moed. Breng de kaarten van de sterren en de kaarten van de aderen. Breng de geschiedenis van fouten, zonder schaamte bewaard. Wat we meten kunnen we verzorgen. Wat we verzorgen kunnen we genezen. Wat we genezen kunnen we liefhebben. Wat we liefhebben zullen we niet in de steek laten.