Is het mogelijk dat artsen eigenlijk nog steeds leren en dat er voortdurend nieuwe informatie beschikbaar komt? Artsen gaven ooit sigaretten aan patiënten en ze besproeiden speelplaatsen met DDT. We zouden blij moeten zijn dat mensen het establishment in twijfel trekken.

Ze raadden asbesthoudend babypoeder aan voor pasgeborenen. Ze raadden Thalidomide aan voor ochtendmisselijkheid en het veroorzaakte ernstige geboorteafwijkingen. DES werd voorgeschreven om een miskraam te voorkomen. Minder dan 30 jaar geleden gaven ze opioïden weg als snoep.

New York vereist nog steeds covid 19-vaccins voor schoolkinderen. Artsen vertelden ons dat Tylenol veilig was om aan onze kinderen en zwangere vrouwen te geven. De lijst gaat maar door. We zouden de vooruitgang moeten toejuichen en de medische gemeenschap zou de uitdagingen / nieuwe informatie moeten verwelkomen.

Maar dat doen ze niet. Alle mensen die in 2019 grote farmaceutische bedrijven uitdaagden en er geen vertrouwen in hadden, zijn vandaag de dag volledig van kant veranderd en vertrouwen grote farmaceutische bedrijven blindelings. Artsen weigeren hun mening over iets te veranderen en volgen geen bijscholing. Waarom werkt het zo?

Mensen die zeer logische vragen stellen, worden behandeld alsof ze gek zijn. Vragen zoals:

Waarom heeft mijn 30 minuten oude baby een hepatitis B-vaccin nodig met 200 microgram aluminium, terwijl zijn moeder negatief getest heeft en niet in gevaar is? De enige manier om Hep B te krijgen is via intraveneus drugsgebruik en onbeschermde seks. Waarom is het illegaal voor mijn kind om naar school te gaan zonder dit?