Wątek podsumowujący badania dotyczące latencji w najlepszym przypadku i odporności protokołów częściowej synchronizacji. Dolna granica 1 (DLS): Niemożliwe jest rozwiązanie problemu zgody w warunkach częściowej synchronizacji w obliczu przeciwnika bizantyjskiego, jeśli f >= n/3. ( Dolna granica 2 (Latencja w najlepszym przypadku): Dla częściowo synchronizowanej transmisji bizantyjskiej z f stronami bizantyjskimi, 3 rundy są konieczne i wystarczające, jeśli 3f +1 <= n <= 5f-1 ( Górna granica: np. PBFT, Tendermint, Simplex tolerują f < n/3 błędów i osiągają 3-rundową latencję w najlepszym przypadku (link:

Duża aktualizacja dla hortensji! Teraz toleruje błędy >33% (bizantyjskie lub awarie) i nadal popełnia błędy w 2 rundach przy określonych parametryzacjach. Dla n = 3f + 2c + k + 1, hortensja popełnia w 2 rundach, gdy błędy <= (c + k)/2 dla jakiegoś parametru k; w przeciwnym razie popełnia w 3 rundach, tolerując jednocześnie uskoki bizantyjskie i uskoki crash c. Sprawdzona również ciasna dolna granica! Link do papieru:

Krótki wpis na blogu wyjaśniający nasze wyniki dotyczące optymalności optymistycznej reaktywności: z Nibesh, @ittaia, Ling